Yazar bu romanında birtakım acı toplumsal deneyimlerin ağusunu mizahla hafifletiyor. Sanki, "O kadar ciddiye alma, meleğim. Dünyanın hiçbir yerinde uluslar sevgiyle yönetilmezler," diyen kahramanının öğüdüne kulak verir gibi. Orta Avrupa'nın bu renkli, hareketli tablosunun ortasında ender olarak da olsa bir kişi daha boy gösteriyor. Bu kişinin adı "ben". "Var olmayan her şey yerinden oynadı ve bir birine karıştı, ADLAR ÖNEMSİZ":